Mollen, muizen, katten en egels
Tussen de verhoogde bedden in onze tuin liggen graspaden. Bovengronds liggen ze daar voor ons gemak, ondergronds zijn ze gewild door de paar mollen die onze tuin verzorgen. Ze zijn behoorlijk actief en dragen bij aan de beluchting en ontwatering van de bodem. Bovendien eet een mol, naast wormen, schadelijke insecten en hun larven die in de grond leven. Ze eten ook mieren, rupsen, kevers en spinnen. Ze ruimen aardig wat ongedierte op. Ook de jongen van de muizen staan op het menu. Fijn dat ze er zijn!
Iemand met een gazon zal het bovenstaande misschien niet onderschrijven, want mollen waarderen gazons en grasland omdat het weinig ondergrondse ‘obstakels’ bevat. O, een appelboom is voor de mol al een obstakel. Wil je geen mol in je gazon, leg dan mollengaas op de grond voordat je je gazon uitrolt of inzaait. De mol kan dan nog wel gangen graven maar geen hopen meer maken. Zodra hij dat in de gaten heeft, zal hij een ander leefgebied zoeken.
Een mol in je tuin kun je het best beschouwen als een compliment. Waar hij leeft is sprake van biodiversiteit. Met zijn eetlust en gegraaf houdt hij onze tuin op orde. Vooral ook omdat hij onder de graspaden graaft en niet in de bedden. Zijn gangen lopen precies op de grens tussen graspad en bed. Perfecte harmonie!
Muizen zijn een ander verhaal. Heb je veel rotzooi op je tuin, heb je waarschijnlijk veel muizen. Daar houden ze namelijk van. Sommige tuiniers begraven hun zooi in hun tuin. Ze creëren daarmee fantastische muizenhotels met perfecte kraamkamers voor hun kroost. Ook zwart plastic draagt bij aan hun ontwikkeling. Onder zwart plastic is het een waar paradijs, want het is er niet al te nat en niemand die ze ziet… En ook niet onbelangrijk, zwart absorbeert zonlicht (wit weerkaatst!) zodat het onder het plastic ook nog eens warm is…
Gelukkig is de biodiversiteit op onze tuinen de laatste tijd uitgebreid met de komst van een tweetal (zwerf)katten. Fijn dat ze er zijn, geen idee waar ze vandaag komen. En dan zijn er nog drie hazen, een konijn (!) en er kuiert een egel rond. Niet gezien, maar wel zijn poep! Wat de mol ondergronds verorbert, verorbert de egel bovengronds. En o ja, ons minivijvertje is elke ochtend domein van een verliefd stel eenden. Ik ben blij met die mini dierentuin op ons complex.