“De zonde van de tuinier” is een 5000 jaar oud Soemerisch verhaal dat verteld wordt in het boek van Sue Stuart-Smith, “Tuinieren voor de geest”. Sue is een vooraanstaand Brits psychiater en psychotherapeut en schreef het boek rond de retorische vraag: “Hoe we gelukkiger worden van zaaien, wieden en snoeien…” Een aanrader!
“De zonde van de tuinier” vertelt het verhaal over de eerste tuinier in het Tweestromenland tussen Eufraat en Tigris, het zuiden van het hedendaagse Irak.
Deze tuinier is weinig succesvol. Hij plant en geeft water maar de wind blaast zand en stof en de zon verdroogt alle gewas. Hij is teleurgesteld. Dan kijkt hij naar de Natuur en ziet dat planten die in de schaduw van bomen staan het goed doen. Hij volgt het goede voorbeeld en plant bomen en in de schaduw creëert hij een tuin. Nu is hij succesvol. Zijn tuin floreert en dat valt de godin Inanna op. Zij is de godin van de vruchtbaarheid van het land, de dieren en van de mensen. Zij wil uitrusten in de tuin en valt in slaap. De tuinier is overweldigd door haar schoonheid, wellust krijgt hem in zijn greep en hij verkracht haar terwijl ze slaapt. Als de godin wakker wordt en beseft wat er is gebeurd, zweert zij wraak. Maar de tuinier is gevlucht en ze kan hem niet vinden. Dan straft ze alle Soemeriërs door hen een drietal rampen te sturen. Hoe het precies afloopt, weten we niet. Er ontbreekt een stuk van de kleitablet…
Jaren geleden was ik gefascineerd door Zoroaster, ongeveer 600 jaar voor onze jaartelling, een godsdienst uit Iran/Irak die – vanwege de Islamisering – nu vooral in de omgeving van Mumbay beleefd wordt. Ik was fan van Freddy Mercury en hij was een Parsi, een aanhanger van Zoroaster. Vandaar mijn interesse… Hun geloof is mede gebaseerd op een aantal Yasna’s, gebeden en omschrijvingen van hun geloof. Eén ervan, inmiddels bijna 3000 jaar oud, gaat over Moeder Aarde die zich beklaagt dat ze wordt misbruikt, vervuild, uitgeput raakt…
Het verhaal van de zonde van de tuinier wilde de Soemeriërs duidelijk maken dat zij als tuiniers de bodemvruchtbaarheid vernielden en haar eigenheid te niet deden. Het verhaalt over de destructieve manier waarop de mens omgaat met de natuur, meer expliciet met de bodem. We halen meer dan we brengen, zeker ook vandaag… De drie rampen staan voor de ecologische rampen die de mens van toen en nu de aarde aandoet: uitputting, vervuiling en erosie.
Kijk om je heen!