Met snoeien wordt bedoeld het inkorten van uitlopers en met dieven wordt bedoeld het weghalen van zijscheuten uit de oksels van de plant. Gaat het om kleine ‘dieven’ (ze stelen voedsel van de plant, voedsel bedoeld om de vruchten te laten groeien) dan kun je die wel tussen duim en wijsvinger verwijderen, maar zijn ze wat groter gebruik dan een schoon scherp mes of scherpe schaar. Zorg dat de wond glad en strak is, dan heelt ze het snelst.
Voor de snoei van de paprika vond ik op internet een helder plaatje/verhaal (www.plantaardige.com).
Het is belangrijk om bij de paprika zowel vruchten alsook scheuten te snoeien. Eerst vormt zich een 20 cm lange stengel. Zijscheuten worden verwijderd. Pas na een tiental bladeren krijgen we een eerste splitsing door de vorming van zijscheuten. Zijscheuten worden na ieder blad opnieuw gesplitst.
Willen we optimale groeikracht dan kiezen we voor twee stengels per plant. Daarom worden ook de eerste vijf/zes bloemen verwijderd. De zijscheuten toppen we telkens op twee bladeren. Op deze zijscheuten verwijderen we alle bloemen. We laten alleen vruchten uitgroeien op de drie hoofdstengels. Als er teveel vruchten groeien, zal de plant een groeistilstand vertonen. Eerst na de oogst gaat de groei verder en komen er nieuwe vruchten. Laat slechts twee/drie vruchten per stenghel groeien afhankelijk van de sterkte/ontwikkeling van de plant. Laat de helft van de paprika’s rood of geel worden, oogst voldoende groene om de ontwikkeling te stimuleren. Groene paprika’s zijn ‘rijp’ als we de vrucht niet meer kunnen induwen en als de vruchtkleur overgaat van bleekgroen naar donkergroen. Iedere oogst levert een groei-impuls en nieuwe vruchten, maar nooit meer dan twee/drie per stengel.